Menu
Ik ben eigenlijk heel toevallig in de gehandicaptenzorg terecht gekomen”, vertelt Roland. “Nadat ik de mts had afgerond, ben ik in de metaalbouw gaan werken. Na de aanslagen van 9/11 in de VS stortte de metaalindustrie in en moest ik op zoek naar ander werk.” Zijn vrouw en zus adviseerden hem een kijkje te nemen in de zorg. Zijn eerste reactie was: “met mijn mts-diploma kom ik niet in de zorg”. “Jawel”, zeiden de dames, “dat kan via een BBL-traject. Dan ga je een lesdag per week naar school en de rest van de week pas je je kennis direct toe in de praktijk.” Roland ging naar een open dag, was enthousiast en kon snel aan de slag in de gehandicaptenzorg.
Tegen het eind van de driejarige BBL-opleiding kreeg Roland een contract voor 24 uur aangeboden. Hij licht toe: “Dat waren niet genoeg uren voor mij. Een vriendin gaf me het advies om bij Daelzicht te informeren. Daar zou van alles mogelijk zijn. En dat klopte! Ik kon direct beginnen, kreeg een vast contract voor 36 uur en kon ook mijn laatste half jaar van de BBL-opleiding daar afronden. Alles was perfect geregeld! Bovendien kon ik vanaf dat moment op de fiets naar mijn werk”, voegt hij blij toe.
Roland begon bij Daelzicht op een gemengde woongroep. “In de metaal was ik gewend om door te pakken en snel resultaten te boeken. Dat wilde ik ook graag in dit werk. Ik verwachtte daardoor te veel van de bewoners. Ik had daar zoveel last van dat ik er een tijdje uit moest.” Een vervelende situatie die door Daelzicht op een heel fijne manier werd opgepakt. Er volgde een op maat gemaakt traject waarbij hij samen met Daelzicht op zoek ging naar ander werk. Bij de crisisafdeling van Cocon in Heel vond Roland zijn ideale baan.
Inmiddels werkt Roland al vele jaren als begeleider bij Cocon. Bevalt het werk hem nog steeds goed? “Absoluut! Op deze afdeling is het altijd afwachten wat de dag zal brengen. Dat maakt het werk leuk én uitdagend. Alle bewoners zijn verschillend en vragen om een eigen aanpak. Vooral bij nieuwe cliënten kun je echt bouwen aan herstel en zie je redelijk snel resultaten. Het is geweldig om te ervaren dat mensen uiteindelijk weer zelfstandig kunnen functioneren op hun oude woonplek. Ja, je maakt echt een wereld van verschil.”
Roland komt relaxt en tevreden over. Heeft hij nog plannen voor de toekomst? “Op dit moment ben ik tevreden waar ik ben. Ik ben enorm gegroeid en heb veel geleerd van collega’s én cliënten. Ik ben een stuk rustiger geworden en haal voldoening uit de kleine dingen. Sinds een tijdje ben ik ook persoonlijk begeleider van een aantal cliënten. Die 1-op-1 zorg en begeleiding vind ik erg leuk.” Het bloed kruipt waar het niet gaan kan, want Roland is ook de man van de technische zaken op het werk. “Ik signaleer en regel van alles. Zo was ik betrokken bij de nieuwbouw van Cocon, samen met bewoners natuurlijk. Dus die technische kennis komt nog altijd goed van pas. Trouwens, nu we het er zo over hebben, misschien is dat nog iets voor de toekomst: techniek in combinatie met het zorgen en begeleiden van bewoners. Maar dat moet wel gebeuren voordat ik directeur word” voegt hij lachend toe. Ja, ook voor een gezonde dosis humor kun je bij deze duizendpoot terecht. En dat is heel belangrijk in zijn werk.
Stel, er zijn mensen die nog twijfelen over een carrièreswitch. Wat is je gouden tip voor hen? “Gun jezelf deze uitdaging! De gehandicaptensector was helemaal nieuw voor mij en ik ben enorm blij dat ik de stap genomen heb. Het is afwisselend en je krijgt veel waardering. Een eenvoudig compliment als ‘je hebt je haar mooi gekamd’ kan de dag van een cliënt helemaal maken. Die waardering krijg je niet snel ergens anders, zeker niet in mijn vorige branche.”
Spreekt het verhaal van Roland je aan en denk jij: dat zou ook best iets voor mij kunnen zijn, neem gerust contact op. Onze recruiters denken graag met je mee!
