Menu
“Ik ben bijna 6 jaar coördinerend begeleider geweest op het terrein in Heel. Omdat ik op zoek was naar een nieuwe uitdaging, heb ik kort op de afdeling Informatisering gewerkt. Ik trok de conclusie dat daar niet mijn ‘bestemming’ lag. Begin dit jaar ben ik op eigen initiatief op ontdekkingstocht gegaan binnen Daelzicht. Ik ben me breed gaan oriënteren en doelgroepen en locaties bezocht waar ik nog nooit eerder was geweest. Ik heb diensten meegedraaid en gesprekken gevoerd. Daarbij ging ik vooral op zoek naar dat goede gevoel: waar gaat mijn hart weer van open?“
“Totaal onverwacht was de uitkomst: nachtzorg! Ik was enorm gecharmeerd van de diversiteit in de nacht en ook van de doelgroepen waarvan ik dacht dat ik daar geen affiniteit mee had. Juist daar zag ik hoe waardevol de nachtzorg is. Even die warme zorg bij een wisselligging, de lach op dat gezicht van de bewoner als hij of zij een verschoning krijgt of in een andere houding mag verder slapen. De rust die we terug zien komen bij een cliënt die bang is voor onweer. De hulpvraag is heel divers: het springt van het een in het ander en dat is enorm leuk. In de nacht zie je ook ander gedrag bij cliënten dan overdag, ze zitten in een ander ritme en jij zelf ook. Soms is de hulpvraag heel klein, maar de uitkomst enorm groot.“
“Buiten al die leuke dingen die je tegenkomt in de nacht brengt de nachtzorg mij zelf ook enorm veel rust. Ik werk gemiddeld 10 diensten in een maand. Oké, dat is even wennen met ‘erin gaan en eruit komen’; de omschakeling tussen dag en nacht. Maar daar tegenover staat zoveel meer vrije tijd. Die besteed ik aan mijn gezin maar vooral ook voor mezelf. Voorheen stond ik 24/7 aan en dat kun je niet altijd van jezelf verlangen. Nog steeds ga ik 100% voor de bewoners en heb ik een groot hart voor de zaak. Maar ik zorg vooral nu eerst goed voor mezelf zodat ik als “nachtuiltje” top kan presteren.”
